12 augustus 2016

Vakantie in La Douce France

Afgelopen zaterdag kwamen we terug van vakantie. We hebben twee heerlijke weken doorgebracht in de Provence.

Op de heenweg hebben we overnacht in het kasteeltje waar we ook vorig jaar een nacht doorbrachten. We hadden het plan om na aankomst een rondje te fietsen in de omgeving, maar helaas begon het te regenen en onweren. Geen ideaal fietsweer, maar perfect weer om te haken. Ik had (heel) veel wol meegenomen en maakte een begin met de chique sjaal van Draad en praat.


De ochtend erna reden we door naar onze eindbestemming. We verbleven aan de rand van het dorpje Saint-Saturnin-Lès-Apt. De eerste dagen deden we rustig aan. Op dinsdag ging we naar de markt in het dorp en wandelden we door de mooie straatjes.


We beklommen ook de ruïne van het kasteel. Vanaf het pad naar het kasteel heb je een prachtig uitzicht over Saint-Saturnin-Lès-Apt.


We zaten in de buurt van Roussillon, een mooi rood dorpje. De uitstapjes maakten we vaak vroeg in de ochtend. In de meeste dorpjes is het dan nog niet zo druk en kun je nog makkelijk je auto kwijt.


Na een wandeling door het dorp zijn we naar Le Sentier des Ocres gelopen. Dit natuurgebied met prachtige rotsen grenst aan het dorp.


Aan het einde van de eerste week heb ik mijn eerste fietsrit in de Provence gemaakt. Eric had er in die eerste week al twee ritten op zitten, maar ik had me er nog niet toe kunnen zetten. Aangezien het al vroeg warm werd, zaten we voor 07.30 uur op de fiets. Vanuit ons huis ging het meteen bergopwaarts. Als je altijd in het vlakke Nederland rijdt, is dat best even wennen, maar het ging niet onaardig. Het was geweldig om bij opkomende zon door de bergen te rijden. Op onze route lag ook Gordes, een van de mooiste dorpen van Frankrijk. Om daar te komen, moet je wel een steile berg beklimmen. De enige berg die ik tot nu toe had beklommen, was de Amerongse berg en hoewel ik die berg de eerste keer ook niet heel makkelijk vond, was deze beklimming naar Gordes een ander verhaal. Het was een pittige klim met een stijgingspercentage van zo'n 5%, maar ik heb het gehaald.


Op 1 augustus vierden Eric en ik ons 20-jarig samenzijn. We zijn niet getrouwd, dus vieren we altijd de dag waarop we een relatie kregen.


's Avonds zijn we uit eten geweest bij restaurant La Fontaine in het dorpje Villars. Het restaurant is een aanrader als je daar een keer in de buurt bent.


Zoals ik al aan het begin schreef, had ik veel garen bij me. Veel te veel! Ik had van te voren plannen om veel te haken en te breien en had dan ook allerlei verschillende garens, haak- en breiboeken en naalden meegenomen. Van die plannen kwam niet zo veel terecht. Ik heb wel gehaakt, maar veel minder dan ik van tevoren had bedacht. Volgende keer neem ik dus iets minder spullen mee.

De chique sjaal van Draad en praat is vergevorderd en bijna af. Ook haakte ik een boodschappennetje volgens het patroon van Lossen & Vasten. Het tasje viel minder groot uit dan ik had gedacht, maar was prima voor boodschappen bij de bakker en groenteboer.


Ons vakantiehuis lag zo'n 46 km van de Mont Ventoux. Voor wielrenners een indrukwekkende berg om te beklimmen. Aangezien ik tot aan deze vakantie (bijna) geen klimervaring had, heb ik deze berg maar links laten liggen, maar Eric wilde heel graag een van de beklimmingen doen. Het was te ver om op de fiets te gaan, dus zijn we met z'n vieren met de auto gegaan. Vroeg op, zodat Eric op een redelijke tijd kon beginnen. Om er te komen, kostte toch iets meer dan uur. Eric maakte zich klaar op een parkeerplaats en begon om iets voor 09.00 uur aan zijn klim vanuit Bédoin. De meiden en ik zijn het dorp in gegaan en hebben op een terrasje een ontbijtje genuttigd. Na zo'n drie kwartier zijn we in de auto gestapt en ook de berg opgegaan. Na zo'n 12 kilometer passeerden we Eric in het bos. Vanuit de auto riepen we hem wat bemoedigende woorden toe. Iets verder parkeerde ik de auto, zijn we uitgestapt en hebben gewacht tot hij ons voorbij kwam. Het was niet makkelijk, maar hij deed het hartstikke goed. Hij vroeg nog hoe ver het chalet was en ik riep 'je bent er bijna'. Ik had eerlijk gezegd geen idee, maar aangezien hij er al aardig wat kilometers op had zitten, kon het niet ver meer zijn. Wij zijn gauw in de auto gestapt en onze volgende stop was bij Chalet Reynard. Het chalet bleek toch nog iets verder te zijn dan gedacht en Eric moest nog zo'n drie kilometer overbruggen. Tot aan het chalet rijd je in het bos en daarna is het een kale berg en heb je nog zes kilometer te gaan tot aan de top.


Vlak voor het bereiken van de top maakte ik nog een mooie actiefoto.


Daarna snel met de auto naar boven om hem op te vangen. Op de top is het enorm druk met fietsers en auto's. Het viel nog niet mee om een plekje te vinden om de auto te parkeren. Ik heb dan ook helaas geen foto kunnen maken van zijn aankomst op de top, maar uiteraard wel een foto bij het alom bekende bord op de top. Die foto mag natuurlijk niet ontbreken als je zo'n geweldige klim hebt gedaan. Ik was (en ben) zo trots op hem.


Op een van de dagen hebben we ook nog een autorit langs de lavendelvelden in de buurt van Sault gemaakt.


Halverwege de tweede week heb ik samen met Eric nog een fietsrit gedaan. We wilden graag nog naar de abdij van Sénanque. Dat konden we uiteraard met de auto doen, maar natuurlijk ook met de fiets. Volgens Eric was het een klim van zo'n vijf kilometer. Aangezien ik nooit echt geklommen heb, zeggen klimpercentages en afstanden me niet zo veel, dus zei ik in mijn enthousiasme dat we wel op de fiets konden gaan. De afstand naar de abdij was 'maar' 19 kilometer. We moesten eerst naar Gordes, maar dit keer namen we de 'makkelijke' route. Die klim was iets minder steil dan de andere klim naar het dorp en was goed te doen. Eenmaal boven in Gordes moesten we nog verder klimmen. Ook deze keer zaten we weer voor 07.30 uur op de fiets, maar ik had in die tweede beklimming naar de abdij veel last van de warmte en vooral van zweten. Ik vind het niet erg om te zweten op de fiets, maar wel als het zweet in mijn ogen terechtkomt, want dat gaat prikken en is vervelend. Ik moest dan ook een keer stoppen om even zweet van mijn voorhoofd en bij mijn ogen weg te vegen. Vol goede moed ging ik verder, maar ik had geen idee wat me nog te wachten stond. Eric riep regelmatig dat ik het goed deed, maar zo voelde het niet altijd. Op een gegeven moment zei hij dat de abdij nog 2,6 kilometer fietsen was. 2,6 kilometer? Nog 2,6 kilometer klimmen? Waarom vond ik het de dag ervoor zo'n goed idee om die tocht op de fiets te doen? Gelukkig zag ik al vrij snel een bordje met 0,6 kilometer, dus die 2,6 kilometer klopte waarschijnlijk niet helemaal. Vanaf dat bordje begon de afdaling en als je steil hebt moeten klimmen, gaat het ook best steil naar beneden. In de afdaling begon de twijfel....ik kan nu wel naar beneden, maar ik moet ook weer omhoog. Gaat me dat wel lukken, want heel soepel ging de beklimming niet. Ik ben halverwege de afdaling op een vlak stukje even gestopt en besloot toch om door te gaan. Ik bedacht me dat ik op de terugweg als ik niet met de fiets boven zou kunnen komen altijd nog kon lopen. Nu ik zo ver was, wilde ik niet opgeven, dus ik vervolgde mijn weg. Eric was opgelucht dat hij me zag aankomen. Omdat ik niet meer achter hem zat toen hij beneden was aangekomen, was hij bang dat ik gevallen was. Gelukkig kon een passerende wielrenner - die mij even daarvoor met bonjour had begroet - hem vertellen dat ik nog boven was.

Aangekomen bij de abdij kon ik even bijkomen van de klim en een energiereep eten, want ik had het idee dat ik die wel nodig zou hebben voor de terugweg. Het klooster ligt in een kloof en het was nog heerlijk rustig toen wij er waren.


Zittend op een bankje en genietend van de rust en het uitzicht bereidde ik me voor op de terugweg. Toen we het terrein af reden, bleek dat de weg waar we vandaan kwamen eenrichtingsverkeer was. Of dat ook voor fietsers van toepassing was, wisten we niet, maar voor de zekerheid namen we de andere weg. Uiteraard moest er ook die kant op geklommen worden. Vond ik de klim vanaf Gordes naar de abdij al pittig, deze klim was nog pittiger. Het was echt afzien. Mijn benen wilden wel, maar mentaal was het een ander verhaal. Afstappen is niet echt een optie, want ik moet toch terug, dus....doorzetten! Eric zei nogmaals dat ik het goed deed en dat we zo'n 9 à 10% aan het klimmen waren. In de buurt van de top zag ik het bordje met de naam van de col al verschijnen en zei meteen tegen Eric 'bij dat bord wil ik een foto!'. Eenmaal boven geeft het zoveel voldoening dat je de 'pijn' om er te komen al bijna weer vergeten bent.


Het was een geweldige ervaring en ik wil zeker nog een keer gaan klimmen, maar dan moet het wel iets koeler zijn. De Posbank en de heuvels in Limburg staan op mijn lijstje, dus laat ik daar mee beginnen. En ooit.....ga ik ook de Mont Ventoux beklimmen. Ik begin dan trouwens wel met de 'makkelijke' kant vanuit Sault.

Na twee weken zat onze vakantie er helaas op. We hebben heel erg genoten. Het was voor mij ruim 30 jaar geleden dat ik in de Provence was geweest en nu ik er na al die tijd weer geweest ben, wil ik zeker weer terug.

3 opmerkingen :

  1. Wat leuk je bent in dezelfde streek op vakantie geweest als ik. Ook ik wax er 30 jaar geleden voor het laatst. Ook toen naar de Mont Ventoux geweest om mijn vader aan te moedigen, knap van je man hoor. Ik ben wat minder actief geweest heel wat minder ik neem mijn petje voor je af. Maar wat een geweldige streek is het wij zaten iets meer naar de code d'Azur.
    Grtz,
    Chris

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat is het daar prachtig zeg en wat een fietstochten maakt je man zeg, knap hoor.
    Je sjaal is erg mooi zeg. Je hebt je niet verveeld zie ik wel en meer plannen als dat er tijd voor was.
    Maar daar is het vakantie voor toch..................liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijke vakantie Ingrid en wat ben je een bikkel! Echt geweldig! Wat een heerlijk gevoel zal dat zijn geweest een ptachtig geschreven ook reed helemaal met je mee (alleen hadden mijn benen het iets minder zwaar vanaf de tuinstoel hier ;) groetjes heidi (didid)

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie! Thank you for your note!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...